پسر پسر قند عسل

از فردای تولدت یاد گرفتی نانای کنی . با هر صدای ساز و آوازی خودتو حرکت میدی . مدلهای مختلفی هم نانای میکنی بالا پایین ، چپ و راست ، جلو و عقب و یه موقعها هم دست میزنی و تکون میخوری . ناقلا معلومه تو جشنت حواست به بزن و برقصا بوده ، الکی وانمود میکردی داری بازی میکنی 10 مرداد صبح ساعت 10 با بابایی رفتیم واکسن یکسالگیت رو زدیم . اونجا بازیگوشی میکردی و کلی خوشحال بودی . ولی وقتی خانوم پرستار سوزن آمپول رو کرد تو دستت یه جیغ بنفش کشیدی و زدی زیر گریه . بابا هم سریع بردت بیرون به ثانیه نکشید که حواست پرت بیرون شد و ساکت شدی . کلی خدارو شکر کردم ، چون فکر میکردم حالاحالاها گریه کنی خانوم پرستار گفت این واکسن تب ند...